Henryk Mandera

---

Życiorys

Henryk Mandera był nie tylko utalentowanym mechanikiem samochodowym, ale również pasjonatem sportów motorowych, którego kariera rozpoczęła się w 1965 roku. Wówczas, biorąc udział w jedniodniówce organizowanej przez Automobilklub Śląski, zademonstrował swoje umiejętności, prowadząc model Wartburg 312, co pozwoliło mu zdobyć pierwsze miejsce w swojej kategorii.

Początkowo Mandera skoncentrował się na rajdach. Debiut w Rajdzie Polski miał miejsce w 1966 roku, co otworzyło mu drzwi do kolejnych wyzwań. W 1967 roku, pomimo trudności, zdołał zająć 17. lokatę, a rok później wziął udział w zawodach, które zakończył z niepowodzeniem. Niestety, jego droga kariery rajdowej napotkała przeszkody, gdy w 1969 roku, w trakcie Rajdu Dolnośląskiego, doznał kontuzji obojczyka.

W latach 1971–1972 Mandera wycofał się z ich ukończenia w Rajdzie Polski. Jednakże, jego determinacja przyniosła efekty w 1973 roku, kiedy to zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej tego samego rajdu, co było znaczącym osiągnięciem w jego sportowej karierze.

Na przełomie lat 70. zdecydował się na zmianę kierunku swoich zmagań sportowych i przekształcił swoje zainteresowanie w wyścigi samochodowe. Debiut w tej dziedzinie miał miejsce w 1971 roku w Toruniu. Od 1980 roku Mandera ścigał się w klasie samochodów turystycznych, prowadząc różne modele, takie jak Polski Fiat 125p w latach 1980–1982, Zastavę 1300 w 1983 roku, a także Ładę 1300 w latach 1984–1988. Od 1990 roku zasiadał za kierownicą Suzuki Swift.

Działalność Mandery nie ograniczała się jedynie do torów wyścigowych. Był również prezesem Automobilklubu Śląskiego, a jego zasługi dla sportu motorowego zostały docenione poprzez nadanie mu odznaczeń, takich jak tytuł Mistrza Sportu w 1974 roku oraz Zasłużonego Mistrza Sportu w 1976 roku. Jego wkład w rozwój tej dziedziny pozostaje uwieczniony w pamięci ich miłośników.

---

Oceń: Henryk Mandera

---