Genowefa Jakubowska-Fijałkowska

Debiut literacki artystki miał miejsce w 1972 roku na łamach czasopisma „Odra”. Od tego czasu, opublikowała dziesięć książek poetyckich, a także dwa wybory wierszy, między innymi w Polsce oraz Czechach.

W latach 1995–2010, jej utwory pojawiały się w wielu renomowanych pismach literackich, takich jak: Arkusz, Akcent, Arkadia, Fraza, Gazeta Wyborcza, Nowa Okolica Poetów, Magazyn Literacki, Odra, Opcje, RED, Rita Baum, Topos, Twórczość, Zeszyty Literackie oraz Życie Literackie.

Swoje twórcze osiągnięcia Jakubowska-Fijałkowska zaznaczyła również w radiu, gdzie na podstawie jej wierszy Radio Katowice wyemitowało pięć słuchowisk.

Poetka aktywnie uczestniczyła w festiwalach literackich w Czechach, Słowenii oraz Austrii, co podkreśla jej międzynarodowy zasięg twórczości.

W latach 2006 oraz 2011 była dwukrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jej talent został doceniony, kiedy w 2017 roku zdobyła tytuł finalistki Nagrody Literackiej „Nike” za tomik zatytułowany „Paraliż przysenny”. Rok 2021 przyniósł jej wyróżnienie Nagrodą im. Wisławy Szymborskiej za tom „Rośliny mięsożerne” oraz nominację do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy.

Co więcej, w 2024 roku otrzymała nominację do Nagrody Literackiej „Nike” za najnowszy tom pt. „Wiwisekcja”. Jej wiersze przekładane były na wiele języków, w tym angielski, czeski, niemiecki, rosyjski oraz słowacki.

Obecnie, Genowefa Jakubowska-Fijałkowska mieszka oraz pracuje w Mikołowie, kontynuując swoją pasję tworzenia poezji, która porusza serca i umysły licznych czytelników.